ਉਡੀਕ 

ਉਡੀਕ ਮਨੁੱਖੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਡੂੰਘਾ ਅਤੇ ਅਨਮੋਲ ਅਹਿਸਾਸ ਹੈ। ਇਹ ਇਕ ਐਸਾ ਪਲ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਛੋਟਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਵੱਡਾ, ਅਮੀਰ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਗਰੀਬ। ਉਡੀਕ ਉਹ ਸਫ਼ਰ ਹੈ ਜੋ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਿਹਨਤ ਦੇ ਫਲ ਦੀ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਭਰੇ ਸਮਿਆਂ ਦੀ। ਉਡੀਕ ਦੀ ਖਾਸੀਅਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਸਬਰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਡੀਕ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸਾਨੂੰ ਹੌਂਸਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿਸਾਨ ਬੀਜ ਬੀਜ ਕੇ ਮੀਂਹ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਓਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਉਡੀਕ ਇਕ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਉਡੀਕ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਉਡੀਕ ਇਨਸਾਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਭਾਰੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤਕ ਚਲਦੀ ਉਡੀਕ ਬੇਚੈਨੀ, ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਤਣਾਅ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਇਸਨੂੰ ਸਬਰ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਪਾਰ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖੁਲ੍ਹ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਹਨੇਰੀ ਰਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਸਵੇਰ ਦਾ ਆਗਮਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਓਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਡੀਕ ਦੇ ਬਾਅਦ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਕਈ ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਮਿੱਠੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਡੀਕ ਦਾ ਇਕ ਪੱਖ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਉਹ ਪਲ ਬੇਹਦ ਭਾਰੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਡੀਕ ਪੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਡੀਕ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਮਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਬੇਚੈਨੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ ਹੀ ਲੁਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ ਹੀ ਚਮਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਮਾਜਕ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਵੀ ਉਡੀਕ ਦਾ ਵੱਡਾ ਰੋਲ ਹੈ। ਲੋਕ ਨਿਆਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਲੋਕ ਸਹੀ ਨੇਤਾ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਲੋਕ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਡੀਕ ਕਈ ਵਾਰ ਲੰਬੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਸੀ ਉਡੀਕ ਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ ਹੈ। ਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਉਡੀਕ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਖੋਜ ਨਾ ਹੁੰਦੀ, ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਸੋਚ ਨਾ ਆਉਂਦੀ। ਉਡੀਕ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਉਮੀਦਾਂ ਨਾਲ ਜੀਵਨ ਜਿਉਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਧਾਰਮਿਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਵੇਖਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਡੀਕ ਨੂੰ ਇਕ ਪਰਖ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਧਰਮ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਬਰ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਜ਼ਰੂਰ ਫਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਵੀ ਉਡੀਕ ਅਤੇ ਸਬਰ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਤਾਕਤ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਡੀਕ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆਉਂਦੀ। ਅਸਲ ਵਿਚ ਉਡੀਕ ਉਹ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਹੈ ਜਿੱਥੋਂ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਸੋਚ, ਨਵੀਂ ਤਾਕਤ ਤੇ ਨਵੀਂ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਇਕ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਹਰ ਪੜਾਅ ਨੂੰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਜੀਣਾ ਹੀ ਅਸਲ ਸੁੰਦਰਤਾ ਹੈ। ਅਖ਼ੀਰ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਡੀਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਰਾਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਰੁਕ ਕੇ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਸਬਰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਆਸ ਜਗਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਡੂੰਘਾ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਡੀਕ ਚਾਹੇ ਲੰਬੀ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਛੋਟੀ, ਇਹ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਇਕ ਨਵਾਂ ਅਨੁਭਵ ਤੇ ਇਕ ਨਵਾਂ ਰੰਗ ਦੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਹੈਪੀ

ਮੋਰਿੰਡਾ

94178-20000